بذر طالبی پاکان بذر پاکت خانگی

نام علمی طالبی: Cucumis melo

درصد خلوص بذر طالبی: 95 درصد

درصد قوه نامیه بذر طالبی: 80 درصد

خصوصیات گیاهشناسی طالبی:

گیاهی یک ساله از تیره کدوئیان Cucurbitaceous است. میوه آن گرد به رنگ های زرد، سبز، مشبک، اغلب دارای خطوط عمودی هستند درصد قند کمتر از خربزه می باشد. واریته های سبز رنگ شیرین تر هستند. قسمت های مورد استفاده طالبی و گرمک عبارتند از : میوه و تخم میوه.

برگ ها کوچکتر و روشن تر از خربزه می باشند. شرایط کوددهی و آب و هوایی شبیه خربزه است. نیاز به هرس و تراش ندارد. اگر اندازه میوه مهم باشد می توان عمل تنک میوه را انجام داد.

از ارقام مهم در ایران گرمک می باشد. از دیگر ارقام سمسوری ورامین است که سبز رنگ و خط دار می باشد.

کاشت طالبی:

کشت طالبی به صورت مستقیم صورت می گیرد به خاطر اینکه ریشه های آن حساس به جا به جایی است. در مناطق معتدل بذر آن را مستقیما در اواخر یا اواسط بهار در محل اصلی می کارند و در مناطق گرمسیر بذر آن در اواسط زمستان کاشته می شود. طالبی را بدو طریق پشته ای با جوی عمیق یا پشتهای با جوی کم عمق می توان کاشت. فاصله پشته ها 150 تا 250 سانتی متر و فاصله بوته ها از یکدیگر حدود 55 تا 10 سانتی متر می باشد. با در نظر گرفتن فواصل فوق باید در هر پشته فقط یک طرف آن کشت شود. بهترین حالت عرض پشته 150 سانتیمتری و فاصله بوته 51 سانتیمتر است. در کشت سنتی به صورت کپه کاری و به روش جوی و پشته کشت می شود. اما امروزه از گلدان های فیبری جهت کاشت بذر استفاده می شود .سپس گلدان ها به زمین اصلی منتقل می شود. مزیت این روش صرفه جویی در مصرف بذر و عدم نیاز به تنک کردن بوته ها است. شرایط آب وهوایی و خاک مطلوب آب و هوای مناسب برای طالبی یک فصل نسبتاً طوالنی عاری از یخبندان همراه با نور فراوان و حرارت هوای خشک و رطوبت کافی خاک می باشد. برای کشت در خاکهای شنی، لومی و رسی با زهکشی خوب مناسب است. طالبی بهترین نتیجه را در آب و هوای گرم و خشک می دهد. این گیاه بر اساس منشأ خود گرما دوست و به ویژه نور زیاد میخواهد. هوای ابری و بارانی در موقع رسیدن میوه باعث می شود که طالبی طعم مطبوع و کیفیت الزم را پیدا نکند. دوره رویش این گیاهان طوالنی بین 10 تا 110 روز متفاوت است. هرچند که طالبی در طیف وسیعی از انواع خاک ها کشت می شود ولی تنها در خاک های حاصلخیز که دارای مواد غذایی آلی و معدنی کافی باشند بهترین نتیجه را می دهند. مناسب ترین pH برای کاشت طالبی بین 6 تا 7 می باشد. در خاک های اسیدی رشد آن کاهش یافته و برگ ها به رنگ زرد مایل به سبز در می آیند. اگر طالبی را در مناطق سرد سیر کشت کنیم چاره ای جز کاشت نشأ در خزانه نداریم؛ برای این کار از گلدان های فیبری استفاده میکنیم، بدین ترتیب که بذر ها را در عمق 3 تا 4 سانتیمتری کاشته و روی آن را با خاک میپوشانیم و طوری آبیاری را تنظیم میکنیم تا خاک گلدان ها همیشه مرطوب باشد،گلدان ها باید در نقطه ای گرم بوده و محل نگهداری (خزانه) آفتابگیر باشد. بذرها را 4 هفته قبل از گرم شدن هوا میکاریم و بعد از آنکه رشد بوته به حد کافی رسید به زمین اصلی منتقل میکنیم. برای اینکه دمای خاک را به دمای مناسب رشد برسانیم میتوانیم مناطق کشت را با پلاستیک سیاه بپوشانیم با این کار حرارت جذب خاک شده و باعث گرم شدن سریع خاک میشود. راه دیگر استفاده از مالچ در کاشت است بدین صورت که :کشاورزان در بهمن ماه اراضی خود را به صورت جوی و پشته در می آورند به این صورت که کف جوی ها را با پوشش پلاستیک به عنوان مالچ پوشانده و علاوه بر آن از پوشش پلاستیک به شکل تونل نیز کمک میگیرند. مالچ کشی در اول بهار موقعی که هوا شروع به گرم شدن می کند، تأثیری مثبت در کاهش تبخیر دارد .آثار سودمند مالچهای پلاستیکی را حفظ رطوبت خاک، کاهش فشرده شدن خاک، کنترل علفهای هرز، افزایش مقادیر دی اکسیدکربن اطراف گیاهان جوان، کاهش شستشوی کود، افزایش دمای خاک و کاهش فرسایش بادی و آبی عنوان کردند.

آبیاری طالبی:

مرطوب نگهداشتن خاک در کشت طالبی کاری بسیار مهم و اساسی است این گیاه به خشکی حساس بوده و تا زمانی که شروع به میوه دهی کند نیاز زیادی به آبیاری دارد .با این حال اگر بیش از اندازه به گیاه آب دهیم ریشه ها از آب اشباع شده و گیاه از بین خواهد رفت. پژمردگی برگ ها در ساعتی از بعد از ظهر در طالبی شایع است که با به خنکی رفتن هوا این حالت از بین میرود اما اگر در ساعات اولیه صبح هنوز این حالت را داشته باشیم گیاه ما دچار کم آبی شده است و آبیاری به خوبی صورت نگرفته است. سیستم آبیاری قطره ای بهترین روش برای آبیاری در این کشت است. آبیاری طالبی باید آرام و عمیق باشد یعنی آبیاری با فشار پایین صورت گیرد طوری که باعث ضعیف شدن و از بین رفتن خاک پای بوته ها و مختل شدن سیستم ریشه ها نشود. باید مراقب بود آب فقط پای بوته ها ریخته شود و از پاشش آب روی بوته ها و شاخ و برگ ها باید جلوگیری کرد. خاک پای بوته ها باید تا عمق 4 سانتیمتری مرطوب باشد. آبیاری عمیق باعث رشد بیشتر بوته ها شده و بهتر است در ساعات اولیه صبح انجام گیرد. هنگامی که اولین میوه مشاهده شد، آبیاری را به 10 روز یکبار کاهش میدهیم. چون اگر در این مرحله آبیاری زیاد داشته باشیم میوه ها آبکی و بی مزه خواهد بود چون قند کمتری در میوه یافت خواهد شد. یک هفته قبل از برداشت هم آبیاری را قطع کرده بدین ترتیب به شیرین شدن میوه ها کمک شایانی می کنیم. در حین داشت تنک کردن بوته ها و هدایت آن ها به روی پشته ها با خاک دادن پای بوته در سمت جوی، مبارزه با آفات و بیماریها و علفهای هرز انجام می گیرد.

کود دهی طالبی

استفاده از کودهای نادرست در زمان نامناسب منجر به تولید بوته هایی بسیار بزرگ شده که تقریباً هیچ میوه ای تولید نمیکنند. استفاده از ریز مغذی هایی مانند آهن، روی و بر و همچنین کود حیوانی همزمان در کاشت و پرورش محصول طالبی، موجب شیرین تر شدن و افزایش تولید آن میشود. با توجه به کاهش شدید مواد آلی در خاکهای کشور و بروز مشکالت روزافزون ناشی از عدم مصرف کودهای آلی ضروری است در برنامه های مدیریتی کودهای آلی و ریز مغذی ها در مزارع به خصوص در زراعت سبزی و صیفی جات مورد استفاده قرار گیرند. با روش محلول پاشی ریز مغذیها و کود دامی تولید محصول طالبی 31درصد افزایش یافته و محصول شیرین تری به دست می آید. گیاه طالبی در یک فصل رشد حدوداً 10 تا 150 کیلوگرم در هکتار ازت نیاز دارد. نصف این مقدار را بایستی قبل از کاشت و باقی مانده را زمانی که گلهای گیاه شروع به رشد و نمو میکنند در اختیار گیاه قرار داد. بهترین روش مصرف کودهای ازته در این زراعت مصرف نواری و پس از آن مصرف بصورت چالکود اطراف ریشه میباشد. اهمیت فسفر در زراعت طالبی به خاطر این حقیقت است که بذرهای این گیاه به مقدار زیادی دارای این ماده هستند. کل مقدار کود مصرفی فسفره در این زراعت باید قبل از کاشت مصرف شود. پتاسیم مهمترین عنصر جهت رشد و نمو طالبی می باشد. نیاز طالبی به این عنصر نسبت به سایر عناصربیشتر است. با توجه به نقش این عنصر درتولید قند و اهمیت درصد قند به عنوان یک فاکتور کیفی در این محصول،مصرف بهینه این عنصر غذائی در این محصول از اهمیت به سزایی برخوردار است. تمام کود پتاسه مصرفی بایستی قبل از کاشت مصرف شود . بور از جمله عناصری است که درتولید قند درطالبی نقش مهمی ایفا می کند.